14 Kasım 2011 Pazartesi

GEldiler...

Nası bir çığlık atasım var anlatamam. Bugünün moral bozukluğu, depresyonmsu halleri yetmezmiş gibi.. Eşimden gelen o çıldırtıcı laf. beni benden aldı. Yazıklar olsun diyebldim. evet dedim. Daha çok şeyi hak etti ama.. hof neyse bişey yazmak istemiyorum.. Ama şuan hayatımdan da kendimden de nefret ediyorum.

Yarın diyetisyene gidiyorum. Ve olabileceğim maksimum kilodayım. Bu sinirle yarın hungur hungur ağlarsam şaşırmasın doktorum. Yapacak birşey yok. Dinlesin. Yanımda oğlum olmasa iyiydi. Bıraksam mı napsam..

diyete giricem dedikçe nedense daha çok yedm. Anlamıyorum..Benim şeytaım yemekler sanki. Yiyene kadr o kadar güzel gözüküp hiç bir düşüncem olamıyor. sonra bi yiyorum. hop bitmiş o güzellik. Yediğimde daha çok moralim bozuluyor.
BUgün sınırsız pizzahut yedk. Nasıl pişmandım girdiğim andan itibaren. Zevkte almadım. Beğenmedim de zaten. Of...

Ama bu snir iyi oldu. Fena halde diete başlayıp zafiyet geçiresim var. Çünkü bir grip olmayı bile başaramıyorum. Naz insanıyım nazlanamıyorum...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder